Eerste week in Oostenrijk

15 februari 2018 - Wenen, Oostenrijk

Hii daaar,

En hier is weer een nieuwe blog! Mijn eerste in Oostenrijk :). We hopen maar dat er nog vele mogen komen. 

Zaterdag ochtend vroeg vertrok ik. De avond ervoor kwamen mijn oma, opa en vriendinnetjes Vere en Amber nog even langs om me gedag te zeggen. Dat was toch wel weer erg apart, gedag zeggen voor de 2e keer. In de nacht had ik bijna niet geslapen, omdat ik super zenuwachtig was. 3 uur ging mijn wekker en deed ik de laatste spullen in mijn koffer. 4 uur stapte ik in de auto en om 6 uur zei ik gedag tegen mijn ouders en broer. En toen stond ik er weer alleen voor. Eerst door de douane. Dubbel checken of ik niks vergat (net als de vorige keer) en toen naar de gate. Half 8 vloog ik de lucht in en toen was ik om 9 uur in Oostenrijk, klaar voor mijn nieuwe avontuur. Eerst maar even mijn koffer halen. De band stond aan, maar waar bleven de koffers toch? Oh ja daar zijn wat koffers. Maar wacht waar is mijn koffer. De band stopt. PANIEKKKKK!!!!! WAAAR ZIJN MIJN KOFFERS. Rustig blijven Sanne. Op zoek naar een informatiebalie. Waar is die stomme balie?!! He wacht is dat mijn koffer op een andere band? Mijn naam, mijn kleur? Even checken waar de koffers van die band vandaan zijn gekomen. AMSTERDAM OH YEAS!! Ja deze stommerd stond dus weer bij de verkeerde band te wachten op dr koffers :). (Ik stond wel bij een band van Amsterdam hoor, maar blijkbaar waren er 2 vluchten vanuit Amsterdam :))

En toen kon ik met mn koffers naar mijn gezin. Mijn hostzusjes en hostbroer kwamen me ophalen en mijn local coordinator was er ook. Toen gingen we naar de auto op naar ‘huis’. Toen ik ‘thuis’ kwam had de hostmoeder een ontbijtje gemaakt. We gingen dus eerst even wat eten. Jammer genoeg kon ik niet echt mee praten. Ik heb dit in mijn vorige blog niet verteld, omdat ik dacht dat het niet belangrijk was, maar mijn gastgezin is Turks. Ik dacht dat er thuis duits zou worden gesproken, omdat dat werd gezegd, maar blijkbaar spreken ze thuis toch Turks. Na het eten heb ik wat cadeautjes gegeven aan mijn gastgezin en toen ben ik mijn koffer uit gaan pakken. Savonds kwamen er vrienden van mn gastgezin bij ons avond eten, voor het eerst echt Turks eten gegeten. Laten we zeggen, niet mijn favoriet. Onder het avond eten werd er ook Turks gesproken, dus heb weer niet veel verstaan. Daarna ben ik weer gaan slapen :).

Zondag 11 februari begon ik mijn dag met een lekker ontbijtje en een douch. Daarna ging ik met de 2 zusjes even door het dorp heen lopen. Gelukkig praten die wel duits en gaat het communiceren dan toch even wat makkelijker. Daarna hebben we een film gekeken en voor de rest  heb ik niet veel gedaan. 

Maandag 12 februari ging ik samen met Ipek naar Wenen, omdat Ipek naar de dokter moest. Eerst dus even langs haar dokter geweest en toen zijn we gaan lunchen in een burger restaurant, wat super lekker was. Ik had ook een vriendinnetje van Ipek leren kennen, die super lief was dus dat was erg gezellig. We kwamen pas weer thuis rond 6 uur en toen hebben we nog even gesport en ben ik niet te laat naar bed gegaan, want de volgende dag was mijn eerste schooldag!

Dinsdag ging mijn wekker dus al om 5 uur. Pfoe das toch wel even zwaar, want normaal stond ik minimaal een uur later op voor school. Maar nu moesten we om kwart over 6 in de bus zitten. Het is heel lang reizen naar mijn school. Eerst 10 minuten lopen daar het bushokje. Dan 1 uur en 5/10 minuten met de bus, dan 5 tot 10 minuten wachten op de tram. Dan 20 minuten met de tram en dan nog 10 minuutjes lopen. En dat elke ochtend als ik om 8 uur moet beginnen. En toen was ik op school. Eerst naar de kluisjes. Jahoor ik heb eindelijk een groter kluisje als die ik Nederland. Daarna gingen we naar het lokaal waar we het meeste les hebben. En toen kreeg ik tot mijn verbazing nog een kluisje! Ik heb dus 2 kluisjes. 1 grote voor mijn jas en een kleinere voor mijn boeken.

Mijn klas bestaat vooral uit meiden, wat ik natuurlijk harstikke leuk vind. Wel is het jammer dat er maar 1 meisje van mijn leeftijd in de klas zit en ik geloof 2 meisjes van 16. Voor de rest is iedereen 14  of 15 jaar, wat toch wel weer even jonger is als ik. Van de vakken begreep ik niet veel, omdat het duits toch wel een beetje moeilijk is. Engels was wel makkelijk voor mij en frans was ook harstikke goed te doen. We hadden ook kunst, wat wel leuk was. Na school moest Ipek weer naar de dokter, wat erg grappig was, want haar dokter maakte alleen maar grapjes. Daarna gingen we weer het hele stuk naar huis reizen. Savonds even gegeten en toen ben ik weer optijd gaan slapen. 

Woensdag had ik ook weer school. School is niet heel bijzonder en lijkt erg op de school in Nederland, dus daar zal ik niet hele verhalen over vertellen, en als er wat bijzonders is zal ik dat waarschijnlijk wel bij de weetjes zetten. We zijn op woensdag wel al om half 12 uit wat erg fijn is. We zijn even wat gaan eten en toen weer naar huis gegaan. Ik heb gezellig even met mijn moeder geskypt en heb huiswerk gemaakt. Voor de rest heb ik niet echt veel gedaan. 

En vandaag is het donderdag. Ik had vanmorgen het eerste uur vrij en als dat zo is, moet ik een andere route reizen, dus op dit moment zit ik in de trein op naar school. 

Ik moet zelf nog heel erg wennen aan het leven hier. Zoals ik al vertelde praat mijn gezin Truks thuis, dus kan ik niet gezellig mee praten/luisteren. Dus als iedereen aan de eettafel lacht omdat er een grap wordt gemaakt kan kan k niet mee lachen en ik mis het gewoon om gezellig te praten met iedereen, want zo als jullie waarschijnlijk wel weten ben ik een echte prater. Ook staat de tv op turkse tv dus en zijn de vrienden ook turks. Mijn gastgezin is bezig om een bakkerij op de starte en omdat daar veel problemen mee zijn hangt er ook een beetje een gestresste sfeer in huis. Ik heb het de afgelopen week dus best wel moeilijk gehad hier en ik moet nog kijken of ik hier überhaupt wel aan kan wennen. 

Maar ik zal jullie weer op de hoogte houden via deze blog! 

Dikke kus, Sanne

Weetjes van de week;

1 We moeten op school op een soort van slippers lopen, van die berkenstoks, omdat de school vind dat het te vies wordt als we op onze normale schoenen lopen.
2 Hier is de spar de meest bekende winkel. Je ziet overal de spar, en ik heb nog geen een andere supermarkt gezien.
3 Als je turkse koffie drink en je kopje is leeg, zet je het kopje op zijn kop op het schoteltje. 
4  Ik woon met katten in huis. (Ik ben super allergies voor katten, maar gelukkig worden de katten in de kelder gehouden. De kelder is super groot met een sportkamer enzo, maar ik kan daar niet komen, vanweg
e de katten.
5 De bus hier is veeel duurder dan in Nederland, maar een bus abbonoment is veeel goedkoper dan in Nederland.
6 Veel mensen zeggen dat ze in Amerika veel hun vingers knakken, maar dat is hier in Oostenrijk ook. Zo hoor je in de klas aldoor knakken en mensen knakken ook hun hoofd.

 

6 Reacties

  1. Maaike:
    15 februari 2018
    Een leuke eerste blog Sanne. Maar wat een veranderingen weer. Heeft tijd nodig om te wennen. Heel veel succes!!
  2. Wilma:
    15 februari 2018
    Lieve lieve lieve Sanne!

    Bedankt voor een goed inkijkje in je leventje zoals je dat op dit moment leeft. Meid, wat is het balen! Natuurlijk hadden we nooit verwacht dat jij in een Turks gezin terecht zou komen toen wij samen voor Oostenrijk kozen.... We dachten aan bergen, sneeuw, skiën, apfelstrudel, gemoedelijkheid van een Oostenrijks gezin, de Lederhosen etc. Maar helaas niets van dit alles. Turkse gerechten, gesprekken, televisie en thee is wat je krijgt. Ik hoop dat de organisatie inziet dat dit toch niet de bedoeling kan zijn van een uitwisseling met Oostenrijk en dat je alsnog geplaatst wordt in een Oostenrijks gezin, het liefst in de Oostenrijkse bergen. En zo niet Sanne, dan weet je het hé, je mag ALTIJD terug naar huis, dan maken we er bij ons thuis een feestje van...

    Doeg lieve mopp, HVJ xxx
  3. Om a:
    15 februari 2018
    Lieve Sanne ikheb weer naar je blog uitgekeken maar ik begrijp dat het moeilijk is.Ik hoop dat jevolgende week in Wenen geniet en dat er een ander gezin komt.Sterkte en veel liefs van oma xxx.
  4. Tante Tonny:
    15 februari 2018
    Hoi Sanne wat jammer dat t gezin niet aan de verwachtingen voldoet. Ik wens je sterkte en hoop dat je t gauw naar je zin hebt. Xxx liefs tante Tonny
  5. Juan:
    15 februari 2018
    Hoi Sanne

    Jammer dat de eerste dagen zo verlopen zijn. Maar ik hoop dat je het naar je zin krijgt de aankomende maanden.
    Xx Juan
  6. Karin:
    15 februari 2018
    Hoi Sanne,
    Wat jammer Sanne, van de afgelopen dagen.
    Ik kan niet begijpen waarom je in dit gezin bent geplaatst. Zo leer je helemaal de cultuur niet kennen van Oostenrijk en dat is toch de bedoeling van dit alles. Hopelijk ziet de organisatie het ook in en wordt er snel een ander gezin gevonden, zodat je toch nog een mooie tijd tegemoet gaat. Xx Karin